Refleksje Kazimierza Barczyka w 30. rocznicę pierwszego posiedzenia Rady Miasta Krakowa 8 czerwca 1990 roku.
W niedzielę 27 maja 1990 roku po raz pierwszy po II wojnie światowej przeprowadzono w Polsce, a tym samym w całej Europie Środkowo-Wschodniej, pierwsze w pełni wolne demokratyczne wybory do rad gmin. W Krakowie miały one wyjątkowy charakter. Mało kto sobie dziś zdaje sprawę z faktu, że w swoich burzliwych dziejach – pomijając oczywiście okresy brutalnych, obcych okupacji – miasto Kraków tylko dwa razy pozbawione było gminnego samorządu, działającego od lokacji Krakowa w 1257. Pierwszy raz w latach 1815-1846, kiedy funkcjonowała pierwsza polska republika, czyli Wolne, Niepodległe i Ściśle Neutralne Miasto Kraków i jego Okręg. Władzą uchwałodawczą było wówczas Zgromadzenie Reprezentantów, w którym zasiadali także przedstawiciele innych gmin wchodzących w skład Rzeczypospolitej Krakowskiej. Drugim okresem braku samorządu miejskiego były lata 1975 – 1990, kiedy istniało Województwo Miejskie Krakowskie, obejmujące Kraków i podzielony na cztery dzielnice: Śródmieście, Krowodrza, Podgórze i Nowa Huta oraz obwarzanek okolicznych gmin, kierowane przez Wojewodę Krakowskiego i Wojewódzką Radę Narodową.